Albert en Mieke van de Donk (beide 77), wonen sinds 2015 in Residentie Molenwijck in Loon op Zand. Naast hun werkzame leven gingen ze geregeld op vakantie. Sinds 10 jaar hebben ze een camper en trekken ze erop uit in Europa. Oók nu ze in Residentie Molenwijck wonen, genieten zij van de vrijheid.
“Gemakkelijk hoor, camper inpakken, de hulp nog een instructie geven wat ze extra kan doen, als wij er niet zijn, de deur achter ons dicht trekken en we zijn weg. Als we terugkomen van de vakantie duren de laatste meters nog het langst…”grapt Albert. “Vóórdat we de sleutel van ons appartement omdraaien, komen wij alweer een heleboel buren tegen. Die zijn benieuwd hoe onze vakantie was. Dat is goed thuiskomen.”
“Vakantie is voor ons vrijheid. Soms hebben we een plan, meestal laten we ons onderweg verrassen. De reis begint bij de voordeur van Molenwijck. Sinds de pensionering van Albert gaan we zo’n drie keer per jaar. We moeten die tijd wel echt blokken in de agenda. Anders staan er zo weer andere afspraken in. Afgelopen voorjaar zijn we in Frankrijk geweest. We sluiten onze reis meestal af met een pannenkoek bij de Financiën, hier in Loon op Zand.
Na de vakantie heb je de nodige dingen te doen, zoals de was, opruimen, afspreken met buren in Molenwijck. We maken per jaar ook een verslag van onze reizen in een fotoboek. Eigenlijk kunnen we niet meer op vakantie… de kast met de fotoboeken zit helemaal vol.”
We kunnen ons eigen leven blijven leiden en mocht een van ons wegvallen, dan draait de ander gewoon mee in ’t leven; met alle buren die jou al kennen.
De vrijheid van weg kunnen gaan is voor Albert en Mieke belangrijk. Daarnaast is de beschikbaarheid van zorg in Molenwijck relevant. Mieke heeft dit aan den lijve ondervonden. Toen het nodig was, maakte ze gebruik van het zorgalarm. “De zorg was er binnen de kortste keren. Er werd snel gehandeld en de ambulance was zo in Loon op Zand. Wat ben ik blij dat wij hier ‘alarmknopjes’ hebben. Je voelt je zekerder.”
Zij hebben samen bewust op tijd gekozen voor wonen in een appartement met een vangnet van zorg. “We kunnen ons eigen leven blijven leiden en mocht een van ons wegvallen, dan draait de ander gewoon mee in ’t leven; met alle buren die jou al kennen. Als je er alleen voor staat of als je minder vitaal wordt, kost het je meer energie om er bij te gaan horen. Wij staan 100% achter ons besluit om dit vóór te zijn. En ik kan dit iedereen adviseren.”