In februari – daags na carnaval – verhuisde Henk Jan Overbeek vanuit Deventer naar Residentie Molenwijck. Gezien de daaropvolgende ontwikkelingen best een bijzondere start. “Ik heb bewust een keuze gemaakt voor Molenwijck, omdat ik van dichtbij meemaakte wat de impact is van het gevoel om de regie op je leven te verliezen. Ik wil wonen op een plek die mij de gelegenheid geeft om weer ‘zelf aan het roer te staan’. Het samen zijn en dingen doen met andere bewoners speelt daarbij een grote rol. Weer het gevoel te hebben dat je met anderen een band opbouwt, daar hecht ik waarde aan”.
Anderhalvemeter in Molenwijck
De Brabantse hartelijkheid, de openheid van de mensen treft me. Ondanks de huidige situatie, blijft de grondgedachte van Residentie Molenwijck overeind. Ik ervaar hier meer samenzijn, dan toen ik alleen in Deventer woonde.
We zijn er voor en met elkaar. Langzaam merk je ook dat er weer ruimte komt om na te denken hoe we ons leven opnieuw vorm moeten geven. Ook in Residentie Molenwijck. Laten we nadenken welke activiteiten we weer op kunnen pakken en hoe dat dan zou kunnen in onze anderhalvemeter samen-leving.
Ik noem als voorbeeld de wekelijkse quiz die we van de evenementencommissie ontvangen, de ‘balkongymnastiek’ op donderdagen, de gezelligheid in de lobby en de diverse buitenoptredens.
Aan iedereen die voor zo’n besluit staat en een beslissing voor zich uitschuift, zou ik willen zeggen, besef tijdig of die vrijheid niet ruimschoots opweegt tegen het vasthouden wat je nu hebt.
Ruimte voor wat belangrijk is
Vrienden uit Deventer spreken vaak uit dat ik wel in een vacuüm terecht moet zijn gekomen, nu mijn sociale leven er zo anders uit ziet. Toch ervaar ik dat niet zo. Ik werk af en toe met Ton Oomen in de tuin van Molenwijck. Dat doen we samen, we houden afstand, hebben de gelegenheid te praten en je bent bezig met iets wat je leuk vindt. Daarnaast leer ik weer de fijne kneepjes van het biljarten…samen met Jan Fouchier laat ik me verrassen door de geheimen van het groene laken. Iets wat ook in deze tijd prima kan. En fietsen in de buurt is prachtig.
Wat ik mis? Golf! Ik zou graag weer buiten lopen om een balletje te slaan in de vrije en mooie natuur. Wat mij betreft is golf bij uitstek geschikt om alleen en tegelijk samen te doen. Golf speel je bovenal ‘tegen’ jezelf. Het houden van die anderhalve meter afstand is eigenlijk natuurlijk. (Inmiddels is bekend dat Henk Jan zijn liefhebberij weer op kan pakken, red.)
Wederzijdse verwachtingen aan de ronde tafel
Toen ik mij oriënteerde op mijn nieuwe toekomst, heb ik gesprekken gehad met Residentie Molenwijck. Over wederzijdse verwachtingen, wat zijn de beweegredenen om in een woongemeenschap te willen wonen, wat zou mijn rol daarin kunnen zijn. Goede,waardevolle gesprekken met Jan Bernard Koolen, met Sabine de Wijs, met bewoners. Ik begrijp dat nu nog beter. Molenwijck is gebaat met een generatie nieuwe bewoners die meedenkt en actief bijdraagt. We hebben samen de verantwoordelijkheid om er iets van te maken, voor nu en voor later, om dit door te kunnen geven. Er wordt een beroep gedaan op wat ik kan en wil doen en daarom voelt het ook niet dat ik mijn vrijheid inlever. Ik heb namelijk nog steeds zelf de regie. Aan iedereen die voor zo’n besluit staat en een beslissing nog maar een beetje voor zich uitschuift zou ik willen zeggen, besef tijdig of die vrijheid niet ruimschoots opweegt tegen het vasthouden van de omgeving waarin je nu leeft.