Datum: 28 maart 2020
Mevrouw van Grinsven schreef eerder over iets waar ik mij graag bij aansluit. Het was een weekend van tegenstellingen. Je zag, dank zij het zonnige lenteweer, drommen mensen bezit nemen van bos en hei, terwijl op hetzelfde moment leeg geveegde stranden te zien waren. Rijen voor vis- en bollenkramen wisselden af met naar België afgesloten toegangswegen. Reacties van de volgzame burgers en politici konden niet uitblijven en die kwamen er dan ook.
En dat leidt dan weer tot Haags crisisberaad en een persconferentie, waarin ongetwijfeld en terecht de ongehoorzamen de boodschap zullen krijgen dat hun gedrag niet door de beugel kan en dat dat dus van Rijkswege verder zal worden beperkt.
En dat is dan voor het “Crisisteam” van Molenwijck aanleiding om er ook weer iets van te vinden en dienovereenkomstig te handelen. Ondergetekende mag namens de bewoners aan dat overleg deelnemen en kan bevestigen dat de gesprekken plaatsvinden in grote harmonie en zorgvuldigheid.
Het is stil in Residentie Molenwijck. Het is niet de stilte die je mag verwachten in een leefgemeenschap van levenslustige, zelfredzame oude mensen. Die toestand is ons door de gezondheidsbedreigende omstandigheden opgedrongen.
Iedereen vindt terecht dat vrijwel alle “verstrooiende” gebeurtenissen zijn geëlimineerd, maar voelt het wel als een groot gemis. De 7 dagen van de week beginnen steeds meer op elkaar te lijken. Wij zullen er aan moeten wennen dat deze rustige periode wel eens veel langer kan gaan duren. Dan kan het gevaar van ontwenning gaan optreden, waardoor een herstart van de activiteiten zoals wij die beleefden moeilijk wordt.
De vooruitzichten zijn vooralsnog somber. De dreiging van de coronacrisis neemt alleen nog maar toe en zal wellicht tot steeds meer beperkingen gaan leiden. Dat kunnen wij gedwee ondergaan, we zullen wel moeten, maar kunnen we ook proberen ons daar tegen teweer te stellen.
Hier in huis zijn legio mogelijkheden tot communicatie. Wij hebben telefoons voor binnen en buiten en de meesten van ons beschikken over e-mail en skype. Gemakkelijk voor het geval we achter onze voordeur zouden worden opgesloten. Maar zolang dit nog niet aan de orde is: Molenwijck heeft lange wandelgangen, met rustbanken hier en daar en in de Foyer en het Grand Café is een leestafel en er staan veel lege stoelen waarin je op afstand met elkaar kunt verkeren. Eén gespreksonderwerp ligt zeker voor de hand: De Toestand. Als je toch naar het winkeltje gaat, neem daar dan even plaats en praat met elkaar.
Help elkaar Molenwijck levendig te houden, tot in lengte van dagen !